Pàgina:Victor Hugo en català (1880).djvu/136

pusque 'l camí que prosseguir me resta
m'has adornat ah cosas do ton maig;

Puch ja dir á mos anys que van depressa:
—«¡Passáu! ¡passáu! ¡No puch més envellir!
Enduyeu's vostres flores, que la que 's dressa
en m' ánima, no pot ningú cullir!

«Es en va qu' ab vostra ala, 'l got qu' engendra
mon pler, vulgáu vessar, pus qu' en mon pit
hi ha mes foch qu' en vosaltres freda cendra,
mes amor qu' en vosaltres mesquí olvit!»