Pàgina:Secanistes de Bixquert (1867).djvu/12

Aquesta pàgina ha estat revisada.
que contradicen á voces

lo que acabas de contarme.

Raf. Esplicat pues!
Clar.  Ten paciencia

y escucha bien: Tú ya sabes,
prima, que aunque yo he nacido
cerquita del Manzanares,
conmigo en Madrid viviste
varias veces.

Raf.  Adelante.

Tambien yo pasé aquí en Játiva
épocas muy agradables,
con lo cual quiero decirte
que aunque nacimos distantes,
para conocerte á fondo
te he tratado lo bastante;
y así, prima...

Clar.  prima ó grosa

canta clar.

Raf.  ¿Quieres que cante?

Tus hechos con tus palabras
forman singular contraste.

Clar. ¡Chica, chica, yo que fas!
Raf. Nada que al decoro falte;

y aunque soy algo más niña
que tú, sé lo muy bastante
para notar que te turbas,
que no sabes lo que te haces
siempre que Francisco viene,
ya sea mañana ó tarde.

Clar. Nou cregues... (estes mocoses

en ca no piulen ya canten!)

Raf. ¿Y qué de estraño tendria?

él es buen mozo, arrogante, (Molt marcat)
moreno, con ojos negros,
de simpático semblante,
muy alegre, decidor....

Clar. ¡Oy, chica, que bé el retrates!

á qu'eres tú la ferida,
y á mí em poses el empastre?