Pàgina:Rondalles del poble (1900).djvu/68

65

Rondalles del poble

Velleta humil
Que aixís li parla:
—«Bon germanet,
»La fam em mata;
»Bocí no tinch
»Pera aplacarla;
»Un tros de pa,
»Feume esta gracia.»
—«El pa que duch
»Me fa á mi falta
»Y es molt poquet,
»No us aliviara.
»Corrent m'en vaig
»Que'l temps em manca.
El qui seguix
Del mont la falda,
Quan es mig-jorn
Troba á l' anciana.
—«¡Ay bon germá,
»la fam em mata;
»Daume un moset,
»Feume eixa gracia!
—«Hosent, no puch,
»Altra vegada.
»El camí es llarch,
»Y, si el pa 'm falta,
»No podré ter
»Tota la marxa.»
El qui pe'l bosch
Sens nort anava,
Boqueta nit
Ou que li parla:
—«Tres díes ja
»La fam em mata;
»Un rossegó
»Feume la gracia.»
—«Preníu, preníu
»Tot lo que vatja
»En lo surró,
»Si es que us agrada.»
—«Sols un poquet.»
—«Quant tingau gana.
»Jo soch robust,
»Ben jove encara,
»Y si tinch fam
»Podré aguantarla.»
—«Que us done Deu
Tota sa gracia.»
Y ab lo captat
Omplint sa falda,
Del jovenet
S' en alluntava.