Aquesta pàgina ha estat revisada.
_(page_87_crop).jpg)
Ensomni
Quant tomba'l sol y se nega
dins la mar sa llum divina
y a poch-poch la pau llenega
per la vesllum opalina,
llavors del cor del silenci
s'alsa el cant de l'infinit
qu'apar que broll y qu'avenci
del fons de l'immensa nit.
Llavors s'axeca la llosa
que m'engruna y m'umpl d'esglay,
y el cor s'exampla y reposa
aletejant per l'espay.
