ESPARÇAS.
I.
Si 'm demanáu lo grèu turmènt que pas
és pas tan fort que 'm lleve 'l dir que passe
Y es de admirar passant como 'm trespasse
ingratitut portantme 'l contrapás.
May retrauré de vostr' amor un pas
puix en seguir á vos honesta medre
é si rahó me fa contrast, desmedre
y es me lo mon sens vos present escas.
Passe penant un riu de mort lo dia
y en ser per vos me dol fér curta via.
II.
Tot laurador es pagat del jornal,
lo advocat qui pert lo guanyat plet,
jo per servir amor romanch desfet
de tot quant hé que servir no m' en cal.
E fet, senyor del seny, á mon voler
vehent amor de mon seny mal servit,
raspaz l' he fet, fentne á Dèu despit,
é son setsanys que lo guardó espér.
Tornada.
Amor, amor, no 'us basta lo poder
un altre hom com jo fér tant amar
anáu, anáu vostres armes provar
en contra aquell qui vostre no vol ser.
