Pàgina:Lo llibre dels poetas (1868).djvu/52

 al cor vendatz tot car:
 le cors qu' a fach los enjans
 suefra las penas e 'ls dans;
el cors n' aia pena que il cové
qu' el n' a trait vos e s' arma e se.

 Ben sai, si ia 'm val mercés,
 que mercés será ses par
 sol aiçó 'm deu esglaiar
 quan re plus fag non agés;
 mas las semanas e 'ls mes
 e 'ls ans qu' ai laissat passar
 qu' ieu non fai Dieu remenbrans
 sol aissó 'm deu ésser dans,
quar gizardon no fei hom de no re
e quier l' a tort qui non á fag de que.

 Ben sai qu' a tart mi sui pres
 vas Dieu de mercé clamar,
 mas el nos mandet so 'm par
 que qual c' ora qu' ieu vengués
 no 'm soanería ges
 e fora tems d' albergar,
 pero ben volgra enans laissar
 mos faillimens grans
quar en sa cort no pot intrar so cre
nulls homs tachat de nulla mala re.

 Les segles fals e truans
 vils e semhaires d' enjans
ab hú non a nullhs hom honor ni be
pus ama Dieu ni 'l blan, ni 'l tem, ni 'l cre.