Cap al tard/Dins lo temple
A l'hora que'l día mor,
de la nau d'estrelles d'or
eixí, sens que sospitás
que la remor de son pas
retrunyía dins mon cor.
Jo que dins l'ombra amagat
la veya, entrí a la capella
de Jesús crucificat,
per besar lo peu llagat
on l'havia besat ella.
Ara qu'ella m'ha trahit,
sempre que bes, penedit,
d'aquell peu la llaga uberta,
sent qu'aufegant-me's desperta
lo foch que cova en mon pit.
